Na de 50 km route van de Schie- en Delflandtocht van een week terug is het nu tijd voor de 50 van de Spijkenissermars. Een paar dagen terug sloeg eerst nog de twijfel toe.. De weersvoorspelling geeft temperaturen van boven de 30 graden aan! Wil ik wel 50 kilometer lopen in die warmte? Alternatief was de kennedymars van Rijsbergen, ok 80 kilometer in plaats van 50, maar start op vrijdag avond om 20 uur en dan loop je in elk geval niet op het heetst van de dag. Met een beetje doorlopen zou ik dan zelfs al voor de middag binnen zijn! Peter had alleen geen zin om me weg te brengen en aangezien ik straks in augustus de 100 km DOTO ga lopen waar het dus ook heel warm kan zijn, toch maar gewoon voor deze tocht gegaan. Liever nu dicht bij huis een 50 km in de warmte ervaren, als straks tijdens de DOTO mijzelf stuk te lopen.. 

Omdat de temperatuur al snel op zou lopen waren de lopers van alle afstanden al om 7 uur welkom, normaal gesproken start de langste afstand als eerst en vervolgens de tweede langste afstand, etc, tot de kortste afstand als laatste start. Ook werden alle routes meteen klaar gelegd, dus we hoefden niet te wachten tot de officiële starttijd van 7:30 uur. Ik was al vroeg aanwezig, maar besloot toch even te blijven zitten om niet als eerste te vertrekken. Ik loop behoorlijk door en vind het wel zo fijn om toch nog mensen om mij heen te zien tijdens het lopen. Ondertussen werd het gezellig en sprak ik wat andere lopers. Ook Gerard waarmee ik in Maassluis en Ridderkerk heb gelopen komt binnen, hij gaat voor de 30 kilometer. We besluiten samen te starten en het eerste stuk gezamenlijk te lopen, helaas blijkt mijn tempo nu een stuk hoger te liggen.. De eerste 3 kilometer hou ik mij nog in, maar als hij een toiletstop inlast ben ik hem kwijt. Dan besluit ik gewoon op gevoel te lopen en nu het nog koel is even flink door te stappen..

Het tempo zit er goed in en ik heb nog geen last van de warmte, ik besluit dan ook zo door te gaan en hopelijk flink wat kilometers te maken voor de ergste warmte. Ongetwijfeld zal ik op een punt komen waar het tempo omlaag gaat, maar zo lang het goed voelt ga ik zo door. Inmiddels ben ik aardig op weg om mensen in te halen, ook nog iemand die mij waarschuwt dat er op het route een stuk is waar veel mensen het zwaar krijgen en er ook niets is waar je extra drinken kan halen. Gelukkig heb ik behoorlijk wat drinken mee. Na 9 kilometer lijk ik voorop te lopen en begint mijn solo wandeling..

Bij de eerste van de drie rustposten blijkt mijn gevoel juist, ik ben de eerste wandelaar.. Na even een kort praatje en een paar verfrissende druiven kan ik weer verder, wel krijg ik nog een RET bidon. Die gaat de rugzak in.. Vervolgens vertrek ik richting Zwartewaal, voor mij bekend terrein, en via de Konijnendijk waar ik zelf ook regelmatig wandel gaan we weer terug naar de Bernisse. Bij de tweede rustpost zitten nu wel meer wandelaars, logisch want het is gewoon de eerste rust maar dan mijn tweede keer en voor de andere wandelaars is het hun eerste rust. Ik loop dus nog steeds voorop, maar er waren nu al een hoop wandelaars voorbij gekomen voor hun eerste rust.

Ik besluit mijn weg te vervolgen en voor mijn gevoel zit ik in niemandsland, voor mij is er niemand en ook achter mij zie ik niemand lopen. Gelukkig is de bepijling erg goed en weet ik dat ik op de goede weg zit. Bij de laatste rust vul ik nog even mijn water bij, de temperatuur begint al aardig te stijgen.. De eerste 40 kilometer zijn mij goed afgegaan en het grootste deel heb ik gehad, maar dan kom ik voorbij de Berenplaat en breekt het zware gedeelte aan waar ik al voor gewaarschuwd was. Dit blijkt een heel lang en smal schelpenpad te zijn, het loopt hier heel vervelend omdat je eigenlijk je voeten voor elkaar wil zitten want naast elkaar is te ongelijk. Ook loop je het hele pad in de volle zon en uit de wind. Het tempo was er meteen uit en het lopen voelde steeds zwaarder. Dit was afzien! Na het pas liep het gelukkig weer een stuk beter al lag het tempo wel wat lager, maar ik had toch wel wat last van de warmte. Na een paar kilometer viel mijn oog op vers gevulde watertonnen aan de rand van een schapenwei, dat zag er wel heel aanlokkelijk uit! Ik kon er precies mijn armen insteken, wat heerlijk dat koude water! Ook even wat water op mijn gezicht en nek, ik voelde mij gewoon opknappen. 

Het laatste gedeelte was wel warm, maar ik had er gelukkig geen last meer van. Ietsje aanpassen van het tempo was voldoende om de laatste kilometers zonder problemen uit te lopen. Na afloop weer een sticker voor mijn wandelkilometer boekje en een mooie medaille! Ondanks de warmte toch mijn snelste 50  kilometer gelopen in nog geen 7,5 uur tijd! Een mooie testwandeling voor 100 km dodentocht Bornem op 12 augustus.. Na afloop nog een paar uur blijven zitten, gewoon omdat het gezellig was. Langzaam aan kwamen de andere wandelaars van de lange afstanden binnen, uiteraard waren de lopers van de korte afstanden al lang binnen. Leuke gesprekken gehad met andere lopers maar ook mensen van de organisatie. Er was nog een dame op leeftijd die behoorlijk wat te vertellen had, helaas was ze zelf uitgevallen en moest ze met de auto worden opgehaald vanaf de Konijnendijk. Nog een aantal mensen gesproken die ook de Schie- en Delflandtocht van de week ervoor hadden gelopen. Zo ga ik steeds meer bekende gezichten zien op de wandelingen die ik maak. Soms alleen tijdens het wandelen, maar anderen spreek ik nu ook oa op facebook. Langzaam aan krijg ik zo steeds meer wandel contacten. Ik ben benieuwd wie ik tijdens mijn volgende wandelingen weer ga zien!
Strava analyse:
Gemiddeld tempo: 9:09 min/km (6,6 km/uur)
Beweegtijd: 7:08:48
Gemiddeld tempo gedurende verstreken tijd: 9:27 min/km (6,3)
Verstreken tijd: 7:22:53
Snelste kilometer: 8:08 min/km (7,4 km/uur), dit was kilometer 12

Hieronder nog een link naar mijn bijbehorende Strava activiteit: