En dan is het zo ver, de tocht waar ik al een heel jaar naar uit kijk! Waarom doe ik mij dit ook alweer aan? Oja, omdat de sfeer bij deze tocht zo geweldig is dat ik dat echt niet wil missen! Vrijdag 15 september al naar Lent afgereisd om zaterdag uitgerust aan de start te kunnen staan, gelukkig maar want ik had wel wat vertraging wegens loslopende schapen op het spoor, waardoor de intercity achter een stoptrein terecht kwam en dus nog meer vertraging opliep, rond Veenendaal de trein nog maximaal 40 km per uur mocht vanwege de dassen om vervolgens in Arnhem helemaal te stoppen wegens teveel vertraging. Gelukkig had ik daar flink wat overstaptijd, dus kon ik met een sprintje de sprinter nog net halen.. Zou ik op zaterdag ochtend zijn vertrokken met het aller eerst rijdende openbaar vervoer zou ik dus mooi te laat zijn geweest! In Lent via Vrienden op de fiets een overnachting geregeld bij twee ontzettend aardige mensen, de man was kok en voor 20 euro kreeg ik een uitgebreid 3 gangen diner. Na een gezellige avond lekker op tijd naar mijn eigen etage gegaan en nog even de augustus wandelbode doorgelezen. Ik weet al waar ik volgend jaar ga slapen.. En voor de liefhebbers: er zijn 2 kamers, de eerste heeft twee eenpersoonsbedden en de tweede heeft een tweepersoonsbed. Vanaf daar naar de start is 1,4 kilometer. Zaterdag ochtend, na een uitgebreid ontbijt vertrek ik richting de start, de voorspelling was droog en warm. Ik heb vorig jaar nog oa de doto gelopen tijdens de hittegolf.. Niet fijn, maar ook geen ramp. Voldoende blijven drinken en hopen op wat bewolking.. De kilometers liepen lekker weg, ik had het wel warm maar energie genoeg. Tijdens het lopen veel gesproken met verschillende mensen en dan gaat de tijd ook lekker snel. Vorig jaar was ik nog de nieuweling en kende ik niemand. Dit jaar was dat duidelijk anders, vele bekenden van andere tochten en natuurlijk van de vorige NijRo. Het voelt ondertussen als soort van tweede familie! De benen en voeten voelden nog steeds prima, maar ik had niet veel trek in eten dus dan maar wat meer drinken. Helaas bij de rust op 60 km begon het eten mij echt tegen te staan, de soep ging er nog goed in maar de pasta kreeg ik gewoon niet naar binnen. Zelfs de salade en vruchtjes gingen er maar deels in. Na de herstart voelde ik dat mijn maag ook begon te sputteren en bij vlagen een misselijk gevoel. Bij de eerstvolgende wagenrust pakte ik nog vol vertrouwen twee stukken appel, maar zelfs dat kreeg ik niet meer weg.. ondertussen begonnen ook de darmen te borrelen en voelde ik mijn energie langzaam opraken. Uiteraard hebben de geweldige vrijwilligers van de RWV mij nog geprobeerd op te lappen. Zowel door bij mij te blijven, muziek op te zetten, bemoedigende woorden en pepermuntjes etc. Bij de volgende wagenrust ging drinken ook al niet lekker meer, dus liep ik op pepermuntjes. Hierdoor begon het tempo ook steeds meer te zakken, mijn plan om bij Bunnik even te rusten en dan de beslissing te nemen om door te gaan of te stoppen had ik dan ook al opgegeven. De 80 km rust in Bunnik heb ik nog gehaald, maar voor mij was het duidelijk dat ik de volgende grote rust niet meer op tijd zou halen aangezien ik nog steeds niet kon eten. Ik zou mezelf, maar ook zeker de andere lopers en vrijwilligers er geen plezier mee doen om nog 20 km op mijn tandvlees door te lopen/strompelen. En zo is mijn eerste niet uitgelopen tocht een feit geworden.. Wel ben ik ontzettend dankbaar voor alle steun die ik de laatste kilometers heb gekregen, het feit dat ik geweldig ben opgevangen in Bunnik, dat ik terecht kon bij Karin in Zeist en daar heerlijk kon douchen en slapen, daar de volgende dag nog kon bijkomen, zondag toch nog bij de finish werd afgezet en ik daar uiteindelijk toch nog de Nijmegen-Rotterdam kon afsluiten met iedereen! Waarom het nu mis ging? Ik vraag het mij af. Kan van alles zijn of gewoon pech en een slechte dag. Waarschijnlijk is de overgang van warm en zonnig naar nat en koud net de druppel geweest... Maar we blijven positief: deze keer geen tenen gestoten, geen blaren, ik kon na afloop nog redelijk normaal traplopen en zondag avond had ik nog genoeg trek om pannenkoeken te eten. Nu een jaar de tijd om te zorgen dat ik het volgend jaar wel ga halen! In de tussentijd heb ik wat goed te maken, dit hoop ik te doen bij oa de Bossche 100 en de 24 uur van het Wandelweekend in Schiedam.

Mijn logeeradres in Lent op vrijdag, de dag voor Nijmegen-Rotterdam

Kon kiezen uit twee bedden en er was zelfs nog een extra kamer met een tweepersoonsbed..

Ook bij deze tocht krijg je vooraf een overzicht van de rusten en het bijbehorende tijdschema..

En dan is het zomaar opeens weer 27 graden half september en constant de brandende zon op ons hoofd..

Hier was het omslagpunt, na de warme zonnige dag werd het opeens nat en koud, hierdoor kreeg ik eerst het eten en later ook het drinken niet meer naar binnen.. Na deze rust in Leersum ben ik nog 20 kilometer verder gekomen tot in Bunnik waar ik dan ook ben gestopt. Mijn eerste tocht waarbij ik genoodzaakt was om uit te stappen..

Wel ben ik naar de finish in Rotterdam gegaan om de overige lopers binnen te halen..

Zomaar een filmpje voor een indruk van deze tocht..

Strava analyse:
Afstand: 87,05 kilometer
Gemiddeld tempo: 8:55 min/km (6,7 km/uur)
Beweegtijd: 12:56:17
Gemiddeld tempo gedurende verstreken tijd: 10,13 min/km (5,9 km/uur)
Verstreken tijd: 14:49:59

Hieronder nog een link naar mijn bijbehorende Strava activiteit: