Vrijdag avond, mijn eerste wandeltocht van het jaar, de Bossche 100. Hij staat bekend om de zware route waarvan een groot deel onverhard is en natte voeten vrijwel gegarandeerd worden. En dan nog eens het strakke tijdschema, zeker als je voor de 110 km wil gaan, dat beloofd wat!
Even voor 21 uur kom ik aan op station 's-Hertogenbosch, vanaf daar worden we door een vriendelijke vrijwilligster opgehaald. Bij aankomst zie ik direct veel bekenden en is het al snel heel gezellig!
Even voor 22 uur gaan we naar buiten waar een kort praatje word gehouden. Ik wil proberen om de lusjes te halen, dus ik loop op eigen tempo. Natuurlijk loop ik ook met verschillende mensen mee, maar na een kilometer of 10 komen we op een groot veld met modder waarbij ik nog net mijn schoenen niet kwijt raak.. Op dat moment zie ik de snellere lopers aan de horizon verdwijnen en achter mij zie ik enkel duisternis.
Ik ploeter verder en probeer te kijken of ik voor mij nog lopers kan spotten, speur naar pijlen en dan ook nog de grond in de gaten houden. Dat gaat even goed, maar in een onbewaakt ogenblik glij ik uit en beland ik in een flinke modderplas! Dat is best fris, maar gelukkig heb ik het toch niet koud als ik zo snel loop..
Op een gegeven moment komen lopers mij tegemoet, blijkbaar hebben we een pijl gemist. Mijn voordeel dat ik iets achter liep en het voor mij maar een kort stukje was. En fijn dat er weer andere lopers in zicht zijn.
Na zo'n 20 kilometer wordt ik weer ingehaald door andere lopers, waaronder Karen Marie Brøgger. Gelukkig kan ik bij haar aansluiten en samen gaan we door. Dit loopt meteen een stuk fijner omdat je samen de route in de gaten kan houden en elkaar helpt het tempo erin te houden.
Onze inspanning wordt beloond, we komen na 30 snelle kilometers aan bij de eerste binnenrust met nog 8 minuten over om aan de extra lus te mogen beginnen. We krijgen een plattegrond mee en de opdracht een boek te zoeken om een bladzijde uit te scheuren als bewijs dat we de lus hebben gelopen.
Na de lus is er een verplichte rust tot iedereen weer tegelijk kan vertrekken. Vervolgens moeten we weer 30 km flink doorstappen om de tweede lus ook te halen. Inmiddels is ook Bart de Vries bij ons aangesloten en schuiven de kilometers lekker onder ons door. Het begint nu licht te worden en het wordt nog spannend of we de tweede lus mogen lopen! Met slechts 5 minuten over zijn we nog net op tijd voor deze lus! En ook deze keer vinden we het boek.
Ook nu weer wachten we rustig tot we weer verder mogen. Er zijn wat lopers die achter lopen op het schema, dus de herstart wordt een kwartier uitgesteld. Ik merk nu goed dat ik afkoel en mijn spieren erg stijf aanvoelen. Gelukkig hebben we nu wat meer tijd en kunnen we iets rustiger lopen. Het duurt een kilometer of misschien wel twee om weer los te lopen, maar daarna voelt het goed.
Bij de derde binnenrust drinken we snel wat en gaan direct weer verder. Nu hoeven we nog maar 20 kilometer en daar hebben we ruim de tijd voor. Kwart voor vijf komen we aan bij de finish, we hebben het gehaald!
Tja en dan heb ik in de modder gelegen en een aantal keer met doorweekte voeten gelopen, maar wat een heerlijk gevoel achteraf! Nog een tijd lang gebleven om anderen te feliciteren, na te praten en even bij te komen. Daarna weer door een van de geweldige vrijwilligers naar het station gebracht om de trein naar huis te pakken. Even na 22 uur was ik weer thuis.
Dank aan de organisatie voor deze onvergetelijke ervaring en de vrijwilligers voor de geweldige zorgen en motiverende woorden! De rijstepap was heerlijk en het ritje naar station zeer zeer gewaardeerd!

Alvast naar buiten waar straks een kort praatje word gehouden waarna we kunnen starten..

Het resultaat als je niet goed oplet waar je loopt, maar om je heen zoekt naar andere lopers en pijlen..

Een van de binnenrusten..

Na mijn modderbad heb ik in de nacht geen foto's meer gemaakt. Daarnaast lag het tempo erg hoog, dus weinig tijd voor foto's..
Dit is Kasteel Heeswijk Dinther.

Een van de modderige paden, deze is nog goed te lopen zonder natte voeten..

Je zou denken dat je aan de zijkanten nog droge voeten houd, maar nee daar was het gras alleen hoger maar het water net zo diep,,

En dan komt het eind in zicht en moet je nog over losse takken de slootjes oversteken..

De mensen uit de omgeving vonden dat we beter om konden lopen, maar die weten niet dat we de route moeten volgen..

De laatste rust net voor de finish, hier hebben Karen Marie Brøgger en ik er al 110 km opzitten..

Weer een certificaat rijker!

Bij de Bossche 100 hoort natuurlijk een Bossche bol!

Een filmpje voor een kleine indruk van deze tocht..

Strava analyse:
Afstand: 111,83 kilometer
Gemiddeld tempo: 8:55 min/km (6,7 km/uur)
Beweegtijd: 16:37:43
Gemiddeld tempo gedurende verstreken tijd: 10,04 min/km (6 km/uur)
Verstreken tijd: 18:45:49

Hieronder nog een link naar mijn bijbehorende Strava activiteit: