De langste georganiseerde wandeltocht in Nederland, maar liefst 160 kilometer en dat in 29 uur! Voor veel mensen in mijn omgeving een absolute nachtmerrie, maar voor mij een droom. Begin dit jaar hoorde ik pas voor het eerst van deze megatocht en direct besloten dat ik deze zou lopen. De afstand is onvoorstelbaar groot en het tempo is pittig, maar als ik goed train dan moet de NijRo 2024 wel haalbaar zijn en wie weet durf ik hem zelfs in 2023 al aan! Eerst een aantal kennedymarsen lopen, de 100 km dodentocht Bornem en dan ben ik hopelijk klaar voor de 110 km Omloop van Goeree eind augustus dit jaar.. Dat was het plan, netjes opbouwen zoals een verstandig iemand het zou aanpakken toch? Helaas de Omloop zou dit jaar enkel virtueel doorgaan en dat is niet mijn ding, juist uit het contact met de andere deelnemers haal ik mijn motivatie en niet te vergeten de verzorging en alle vrijwilligers die ons helpen de kilometers te overwinnen! Als ik dan toch al zo goed aan het trainen ben, voor mijn gevoel topfit ben en nog belangrijker hoeveel makkelijker de 80 km de tweede keer al aanvoelde en ook achteraf veel minder last had van vermoeide benen etc.. Waarom dan niet dit jaar er al voor gaan? Misschien een beetje om de teleurstelling van de Omloop te verzachten en omdat ik iets te enthousiast en fanatiek ben, maar ik heb mij 24 juni dan toch echt ingeschreven. Ik heb er vertrouwen in dat ik zowel de afstand als de snelheid aan zou kunnen, dus de Nijmegen-Rotterdam succesvol kan uitlopen. Uiteindelijk is ook de dodentocht ingekort vanwege een hittegolf, dus mijn langste afstand voorafgaand aan de Nijmegen-Rotterdam zal op 80 kilometer blijven staan, dan zet ik maar de verdubbelaar in! Maar zelfs als alles tegenzit en ik uiteindelijk zal moeten afhaken, dan zal ik gewoon van elk uur en elke kilometer gaan genieten!

17 september, het is zover! Van mijn slaapplaats naar de start is slechts 3,6 km. Ik kan eventueel met openbaar vervoer, dat zou dan de helft schelen.. Eigenwijs als ik ben zie ik mij niet met rugzak en grote tas de trappen van het perron op en af klimmen, ook de zit in een volle bus of trein lijkt mij niets. Er gaat niets boven lopen! Dus positief als ik ben ga ik gewoon goed op tijd weg en wandel rustig naar de start, onderweg lijkt het weer nog zacht en zelfs de zon laat zich zien! Vanaf station Lent kan de navigatie uit en kan ik pijlen volgen.

Nog even een paar foto's voor de start en dan binnen verzamelen. Het begint al gezellig druk te worden en hoewel het pas 9:30 is en de start om 11 uur zou zijn is de verzorging al begonnen. Tussen de boterhammen door maak ik kennis met enkele andere lopers en er heerst een gezellige sfeer.

Uiteindelijk starten we met 49 lopers, dat zijn er normaal meer.. Misschien toch wat mensen afgehaakt die tijdens de corona jaren minder hebben kunnen lopen of misschien zelf wel corona hebben gehad? Laten we hopen dat er volgend jaar weer meer deelnemers zijn! Natuurlijk worden er eerst een paar groepsfoto's gemaakt voor we starten..

Vrijwel meteen na het starten volgen de eerste spetters, maar gelukkig valt het allemaal erg mee en lopen we vol goede moed verder. Het tempo zit er stevig in en ik loop rond de 7 km per uur, wel valt er voor de eerste rust een stevige bui en kan de eerste poncho uit de tas.. De eerste wagenrust komt in zicht, we zitten nu op 11,1 km in Herveld.

Ongeduldig staan de voorste lopers alweer te wachten tot ze verder mogen, ondanks die ene regenbui heeft iedereen er veel zin in om weer verder te lopen! Gelukkig ziet het weer er nu iets beter uit..

Dan volgt de eerste grote rust op 17,8 km in Zetten. Toevallig zat ik naast Maarten van der Weijden en aangezien ik kort ben en hij nogal lang is vroeg dat om een foto.. Inmiddels is het weer gezellig druk bij de rust en word het tijd om weer verder te lopen..

Inmiddels naderen we de rust in Rhenen en gelukkig hebben we hier prima weer en we liggen nog steeds goed op schema. Het tempo zit er nog lekker in en alles voelt goed. Onderweg genieten we van de prachtige route!

Door de bossen van Rhenen gaan we langzaam de avond in, ook verkleurd de lucht nu van blauw naar grijs. Het lijkt erop dat meer regen gaan krijgen.. Op dat moment weten we nog niet dat het weer nog veel en veel slechter zal worden..

Dit plaatje van de weerverwachting geeft wel aan hoe onze zondag zou gaan verlopen, gelukkig waren wij ons daarvan nog niet bewust.. Bij de rust in Leersum op 56,8 km waar we onze warme maaltijd kregen heb ik wel vast mijn jas en poncho aangedaan. Hierna zouden we namelijk verder in het donker lopen en met de verwachtte regen en lage temperatuur zou ik dat vast wel nodig hebben..

In de nacht hebben we vrijwel alleen maar in de regen gelopen en de temperatuur was flink gedaald. Veel mensen hadden hier flink last van. Voor mij was een jas en poncho in combinatie met toch wel flink doorstappen helaas juist te benauwd en ik kon mijn  warmte niet meer kwijt. Ik kwam mijzelf dan ook flink tegen op de rustpost in Nieuwegein op 98,1 km.. Alles leek goed te gaan tot ik ging zitten en opeens flink duizelig werd en opeens klonk de gedachte om uit te stappen niet zo raar. Eerst mijn poncho en jas uitgedaan en vervolgens toch maar opgestaan en naar buiten gegaan. Gelukkig deed de frisse lucht mij goed en de duizeligheid was direct weg, dus toch weer verder gelopen! Ondertussen wel een flinke vermoeidheidsdip en ik had de plaspauze gemist, dus ik liep iets minder comfortabel.. Tja als je moet, dan moet je. Het was toch nog lekker donker en toen ik ergens een paadje met een hekje en een struikje zag heb ik de kans gegrepen, wat een opluchting! En ja, daarna liep het allemaal weer een stuk aangenamer en zelfs de vermoeidheid was helemaal verdwenen!

Zelfs op zondag hebben we nog af en toe iets minder regen gehad en ik heb nog een tijdje gewoon in mijn T-shirt kunnen lopen, dat voelde voor mij als een verademing! Dit duurde helaas niet lang en toen kregen we echte stortbuien over ons heen, poncho pakken had geen zin meer aangezien het leek alsof we in één keer een hele emmer water over ons heen kregen. Heb nog even snel mijn telefoon in een zipzakje gestoken en doorgelopen naar Moordrecht op 141,9 km om mij daar om te kleden. Ik was aardig doorweekt dus toch maar een dun vest aangedaan en een poncho, in elk geval iets warmer maar wel wat luchtiger als een jas. 

Na uren weken waren de voetzolen toch behoorlijk gevoelig geworden en hierdoor was het tempo er wel grotendeels uit de laatste kilometers, gelukkig dat de 29 uur geen harde limiet is met deze omstandigheden anders waren er zeker nog meer uitvallers geweest waaronder ik. Wat een verassing was het toen ik het laatste stuk werd binnengehaald door Anita en Ina van de wandelgroep! Wel heel speciaal en lief, vervolgens kreeg ik ook nog een bos bloemen en lekkere bonbons namens de wandelgroepen, bedankt allemaal! Volgens mij was ik even na half 5 binnen, maar dat kan ik niet meer terugvinden aangezien ik er niet meteen aan dacht mijn strava te stoppen, ik heb eerst binnen gezeten en toen nog mijn poncho uitgetrokken voor ik aan strava dacht.. Maar ik heb het gehaald! Het was nat, het was zwaar, maar wat een sfeer! Ik heb genoten! 

Mijn dank aan alle lopers en vrijwilligers die mijn eerste Nijmegen-Rotterdam tot een succes hebben gemaakt! Natuurlijk liep ik zelf de kilometers, maar mentaal ben ik zeker wel geholpen. Hoe geweldig is het dat iedereen elkaar aanmoedigt, er altijd een luisterend oor is als je het even moeilijk heb (gehad), de behulpzame mensen die als je moe bent jouw bagage mee naar boven of terug naar het transport brengen en de verzorging was geweldig! De verzorging was zelfs zo geweldig dat er geen plakje komkommer meer in ging, ik zat helemaal vol.. Hulde ook aan de pijlers, met al die buien viel het niet mee en moesten er pijlen opnieuw gezet worden.. Ook zouden we bijna vergeten dat er ook mensen zijn die de route bedacht hebben. Het was mijn eerste deelname, dus geen vergelijking, maar een prachtige afwisselende route! Veel rustige paden/wegen en nergens lang langs een drukke autoweg gelopen. Verder ook mijn dank aan de staartstepper en fietsers, een veilig gevoel dat er zicht is op de achterste groep lopers.  En tot slot wat fijn dat er niet na stipt 29 uur word gezegd dat het klaar is en je het op 2 kilometer na niet heb gered, volgende keer laat ik zien dat ik het wel red! Want de vraag is al een paar keer gesteld: "zou je de NijRo nog een keer doen?" en het antwoord is volmondig JA! Ik heb zeker genoten, maar was ook bezig om gewoon de tocht uit te lopen. Wel hoop ik op een iets drogere editie zodat ik ook meer van de omgeving kan genieten.

De schade na 160 km grotendeels in de regen.. 
Zondag na thuiskomst eens naar mijn voeten gekeken, die zagen er na zo lang in de regen niet heel fris meer uit. Kon geen eens zien of ik wel of geen blaren had aangezien alles rimpelig en verkleurd was.. Eerst dus maar heerlijk geslapen en de volgende dag zag het er al een heel stuk beter uit! Op de foto een voet met een kleine blaar en een wat grotere blaar op mijn hiel, andere voet had alleen een kleine blaar. Na doorprikken geen last meer van gehad.. Er waren nog wel een paar blaren, maar die waren tijdens het lopen alweer leeggedrukt en daar heb ik helemaal geen last meer van gehad. Uiteraard wel nog wat gevoelige voetzolen en ook de eerste dagen was traplopen best een uitdaging. Gewoon lopen gaat gelukkig een stuk beter, vandaag (woensdag), kon ik alweer met de 10 km wandelgroep mee.

Strava analyse:
Afstand: 164,29 kilometer
Gemiddeld tempo: 10:57 min/km (5,5 km/uur)
Beweegtijd: 29:57:50
Gemiddeld tempo gedurende verstreken tijd: 10:57 min/km (5,5 km/uur) 
Verstreken tijd: 29:57:52 (zal in werkelijkheid korter zijn aangezien ik eerst naar binnen ben gegaan en mijn strava pas had gestopt nadat ik oa mijn poncho had uitgedaan..)
Snelste kilometer: 8:11 min/km (7,3 km/uur)

Ergens klopt er iets niet aangezien ik zeker wel meer als 2 seconden rust heb gehad, dus het gemiddeld tempo lag in werkelijkheid veel hoger. De eerste 40 kilometer liepen we rond de 7 km per uur, daarna zakte het iets af maar tot 100 km hebben we zeker nog lekker doorgelopen. Vanaf daar ontzettend veel regen gehad en het tempo liep daarna nog meer terug. Met dit jaar in april pas mijn eerste kennedymars en binnen een half jaar direct de Nijmegen-Rotterdam ben ik al dik tevreden met deze tijd, nu een jaar lang voorbereiden en dan volgend jaar een snellere tijd!

Bovenstaande foto's zijn onder andere genomen door: Saskia de Vries, Danyell Onbehauen-Frigge en Henri Floor.
Een leuk verslag geschreven door Gerrit voor de RWV: Nijmegen-Rotterdam was super!

Hieronder nog een link naar mijn bijbehorende Strava activiteit: