Het is 22 april 2022, de dag dat ik mijn allereerste kennedymars ga lopen. 80 kilometer binnen 18 uur is de opgave.. Uiteraard ga ik weer alleen, want welk normaal mens doet dit zichzelf aan? De lijst van inschrijvingen is zichtbaar en tenzij je bezwaar heb sta je erop als je ben ingeschreven, zo doende weet ik dat Gerard waarmee ik in Maassluis de 40 kilometer heb gelopen er ook bij is. Toch nog een bekend gezicht!

Deze KM is georganiseerd door de RWV, Rotterdamse Wandelsport Vereniging, en bij de start locatie zie ik de vlaggen al hangen. Als nieuweling voel ik mij nog wel een beetje een buitenstaander, zeker tussen de vele ervaren lopers. Zo ving ik op dat zelfs iemand al 250 KMs had gelopen! Bij het inschrijven voor de start meteen mijn eerste kennismaking met de RWV, daarna rustig afwachten voor de start.

Voor de start was er nog een kleine toespraak van de voorzitter, er werden wat mensen in het zonnetje gezet die 100, 225 en 250 KMs hadden gelopen, wat een prestatie! Ook waren er nog twee mensen die dag getrouwd. Verder waren er 121 lopers deze editie waarvan 30 voor het eerst deze specifieke KM liepen en 3 lopers (waaronder ik) hun eerste KM liepen! Verder nog wat korte uitleg, bijvoorbeeld dat we de pijlen met een O aan de steel moesten volgen en uiteraard met overig verkeer rekening moesten houden..

Het startsein werd 21 uur gegeven en daar gingen we, het was al donker dus meteen met hesjes aan begonnen. Heel even vroeg ik mijzelf nog af waar ik nou aan begonnen was en of het wel leuk is om 80 km te lopen. Maar eenmaal in beweging denk je daar niet meer aan..

Ik ben samen met Gerard gestart en inmiddels kon ik de 6 km/uur makkelijk bijhouden. Natuurlijk heb ik ook zo nu en dan met andere mensen gepraat, want ja met 80 km te gaan heb je best tijd voor een praatje.. Omdat mensen wisten dat het mijn eerste KM was heb ik ook vrijwel de hele tocht wel af en toe wat complimenten en ondersteunende woorden ontvangen, zo fijn dat je er meteen een beetje bij hoort! Onderweg op een kilometer of 6 een stroopwafel van Piet Kroft ter ere van zijn 250ste kennedymars en na een goede 9 kilometer de eerste echte rust. Gezien bijna de hele groep nog bij elkaar in de buurt was stond hier een behoorlijke rij, wij zijn dan ook doorgelopen.. In Ridderkerk waren de cafés open, dus hadden we ondanks dat het donker was toch een soort van publiek, her en der werden er een boks en een high five gegeven. Buiten Ridderkerk werd het rustiger en genoten we van de rust en fluitende vogels. De eerste molen kwam in zicht en zo zijn we in het donker bij Kinderdijk aangeland. Helaas geen volle maan, maar toch nog steeds indrukwekkend. Gelukkig is dit een jaarlijkse kennedymars, dus wie weet volgende keer wel foto's in het donker..

In het donker heb ik vooral genoten van het wandelen, een heel andere beleving als bij daglicht. Geweldig vond ik het! De eerste rust hadden we overgeslagen, maar alle volgende rusten hebben we wel wat te drinken en te eten gepakt. De ene keer een koek, dan weer vla, beker vruchtjes in sap, soep, etc. Mijn conclusie, bij de RWV verzorging kom je niets te kort!

Onderweg heel veel moois gezien, maar ik was te druk met het ervaren van mijn eerste KM om bewust foto's te maken.. Gelukkig heeft de RWV wel mooie foto's gemaakt. Een van mijn favoriete stukjes in de route was wel het gedeelte met de houten vlonders! Foto van mij en Gerard, daaronder een groep waarmee we ook nog gezellig gepraat hebben..

Helaas kreeg Gerard onderweg last van zijn maag, het eten viel hem ook niet helemaal goed. Tempo dus iets laten zakken.. Ik voelde onderweg ook wel af en toe wat, maar gelukkig trok het dan met een paar kilometer weer weg. Wel merkte ik dat als ik langer ging zitten bij een rust ik daarna wat meer tijd nodig had om weer in het ritme te komen, eenmaal op gang dan liep het weer soepel.

Helaas besloot Gerard dat hij toch beter kon stoppen en is dan ook bij de laatste grote rustpost op 66 kilometer uitgestapt. Ik ben nog even gebleven tot alles was geregeld en daarna dus alleen verder.. Gelukkig had ik al de hele weg online support van oa de wandelgroep Vierpolders en familie, ik heb onderweg heel wat appjes ontvangen. Toch fijn om toch wat steun te hebben. Maar ook de andere wandelaars spraken mij bemoedigend toe. "Je gaat nog lekker, dat haal je wel", "Als je het moeilijk krijgt slepen wij je er wel doorheen", "Je bent goed bezig met je eerste KM, dat ga je makkelijk redden".. Ook zitten de rustpunten op het eind steeds dichter bij elkaar, dat breekt de afstand ook lekker op! Kortom, die laatste 14 kilometer heb ik ook gehaald!

En daar is hij dan, mijn eerste kennedymars stempel in het boekje! Het mag duidelijk zijn dat er meer gaan volgen.. Misschien geen 250, maar dit boekje gaat vast nog wel vol. En een diploma die ik zeker nog in ga lijsten! Van tevoren had ik geschat dat ik 15 tot 16 uur nodig zou hebben, uiteindelijk heb ik het in iets minder als 15 en een half uur gelopen. Slechts een kleine blaar gelopen waar ik verder geen last van had. Na afloop direct naar huis gegaan en in de auto wel wat kramp gekregen, volgende keer even een rondje uitlopen en misschien even de benen omhoog voor ik vertrek.. Verder een paar dagen wat stijf, maar lang niet zo erg als na mijn wandeling in Maassluis, blijkbaar zijn mijn wandelspieren al sterker aan het worden..

Mijn eerste kennedymars, eentje om nooit te vergeten! Ik heb genoten en ook na afloop denk ik er nog regelmatig met veel plezier aan terug!
Bedankt RWV voor deze onvergetelijke geweldige ervaring!